صالحون

مادامى که سيب با چوب باريکش به درخت متصل است، همه عوامل در جهت رشدش در تلاشند،
باد طراوتش ميدهد،
آب رشدش ميدهد،
و آفتاب به آن پختگى و کمال ميبخشد..
اما به محض منقطع شدن از درخت و جدايى از اصل،
آب آن را مي گنداند،
باد پلاسيده اش ميکند،
و آفتاب آن را پوسانده و طراوتش را ميگيرد…
براى ما آدمها تا وقتى در مسير بندگى قدم بر ميداريم و دست و دلمان به ريسمان خدا گره خورده است ،هر اتفاقى در زندگى رشدمان خواهد داد و حتى زمين خوردن ها و افتادنها، مقدمه صعود و تعالى بزرگ روح مان خواهد شد و بر عکس وقتى از خدا دور بيفتيم ، هر داشتنى فقر و هر فرازى، فرودى عميق است…
پس دستتان در دستان پر مهر خدا…